'n stukkie suid afrika

Goeie more, (’t is net Hollands)

"Hurry boy, it's waiting there for you"..

Wie herkent dit zinnetje niet? Het is een regel uit het liedje 'Africa' van Toto. Niet dat wij ons hebben gehaast maar we zijn wél benieuwd wat ons allemaal te wachten staat.

Kaapstad is een fijne stad om te starten, ze noemen het zelf, heel bescheiden, "een van die mooiste stede ter wêreld" en ja, het is inderdaad een hele mooie stad. Oude gebouwen in een moderne stad en waar je jezelf ook bevindt, altijd is er de beroemde tafelberg op de achtergrond. De berg zelf is niet heel eenvoudig te beklimmen omdat er vaak een flinke wind staat en bovendien is hij met grote regelmaat half verstopt in de wolken, "die tafel is gedek", zeggen ze dan hier.

Zodra we een helder blauwe lucht zien twijfelen we dan ook geen minuut en kiezen voor de gemakkelijke en snelle weg, namelijk de kabelbaan. ja, we zijn een beetje lui geworden in ons Nederland! Eenmaal boven zijn de uitzichten super, je kunt er met gemak uren rondlopen en naar de rockdassies kijken, deze beesten lijken op een bijzonder vette rat zonder staart maar de boeken leren ons dat ze het meest verwant zijn met de olifanten?!

Natuurlijk zijn we ook naar Robbeneiland geweest, net als al die andere toeristen, om met eigen ogen te zien waar Nelson Mandela zevenentwintig jaar van zijn leven heeft vast gezeten. En dat allemaal om een politieke mening... Wat de rondleiding extra interessant maakt is het feit dat de gids ook een ex-(politiek) gevangene is, zij laten je zonder rancune alles zien en vertellen zeer openhartig over hun leven aldaar.
Je zou denken dat na de vrijlating van Nelson Mandela en met het ANC in de regering de situatie hier een stuk verbeterd is maar het land heeft nog een hele lange weg te gaan.

De criminaliteit is hoger dan ooit, evenals de werkeloosheid en de economie stort langzaam in elkaar. De lokale munteenheid de rand (zo'n beetje de belangrijkste munteenheid van heel zuidelijk Afrika) is niet veel meer waard en de mensen hier zijn dus weinig optimistisch over de nabije toekomst. Het enige voordeel van een lage rand is waarschijnlijk meer toeristen.

Kaap de Goede Hoop is een schiereiland met een unieke flora (onder andere het suikerbossie, de nationale plant van Z-Afrika) en fauna (o.a. honderden pinguïns) en natuurlijk het meest zuidelijke puntje van Afrika, tenminste dat dachten we altijd.
FOUT, het is het meest zuidwestelijke punt, desalniettemin een foto waard. Het meest zuidelijke punt is bij Cape Agulhas, waar we een paar dagen later zijn, weer een foto dus.

Verder bezoeken we de prachtige Kirstenbosch gardens; schitterende botanische tuinen.
Na dit alles huren we een auto en vertrekken naar een zomerhuisje in Onrus, een enorm huis en ook nog gunstig gelegen, vlakbij Hermanus. DE plaats om walvissen te spotten en ja, we zien er een paar, vlak voor onze neus nog wel. Verder houden we het ‘huisje' als thuisbasis aan om de wijndorpjes zoals Stellenbosch, Robertson en Franschenhoek te verkennen. Waarschijnlijk is het overbodig om te vermelden dat we ook het nodige geproefd hebben... erg lekker in combinatie met lokale specialiteiten als boerewors, biltong etc. Jammie.

In onze letterlijk gloedjenieuwe Toyota nogwat gaan we verder noordwaarts, tenslotte moeten we 'm een maand later weer inleveren bij de grens Botswana /Zambia en dat is nog best wel wat kilometers verderop. Het rijden in Zuid Afrika is redelijk eenvoudig, weliswaar weer eens aan de verkeerde kant van de weg maar dat went snel genoeg. Wel waren we enigszins verward toen men het over de volgende robots had, wat nou robots?? Dat blijken dus verkeerslichten te zijn, verder hebben ze hier ook 'four stops', dat zijn kruispunten, hier moet iedereen dus stoppen en degene die er het eerst komt mag ook weer als eerste vertrekken.

Dat je er ook echt moet stoppen (en niet 'zo goed als stoppen'), daar kwamen we achter toen een politieagent ons aanhield en ons vroeg of we helemaal van Nederland kwamen om hier vijfhonderd rand boete te betalen omdat we niet helemaal stil hadden gestaan. Uiteindelijk hoefden we niet te betalen, nadat we braaf beloofd hadden het nooit meer te doen.

In de Cederbergen, een rotsig berggebied met alleen zand- en gravelwegen en hele steile hellingen (zelfs in z'n eerste versnelling had de auto het moeilijk), verblijven we bij een soort van boerderij in het midden van nergens. Wel wat druk want op datzelfde moment verblijft er ook een complete filmploeg en alles zat mudvol, gelukkig mogen we onze tent in de tuin opzetten en de vrouwen des huizes maken een heerlijke braai (bbq) voor ons, we zijn zeer tevreden.

Via Springbok gaan we verder richting Namibië, ondanks dat dit ook geheel volgens plan was, vinden we het toch best jammer dat we maar zo'n klein stukje van Zuid Afrika gezien hebben. Net als in de rest van Afrika (en aangezien we dit schrijven terwijl we al in Tanzania zitten kunnen we dit met grote zekerheid vaststellen) is het hier ideaal om met eigen vervoer rond te toeren en we weten zeker dat het land nog veel en veel meer te bieden heeft.
Ons eerste mini nationale wildpark hebben we ook hier in Zuid Afrika gezien, het Bontebok nationaal park, daar nog niet de big five maar wel veel andere beesten gezien.

Zij die reizen groeten u, oh ja het is hier een graad of 28 celcius.

Toedeloe
Twee blanken (en blank is hier écht blank)