Burkina Faso / Ghana

Date: Fri, 8 Dec 2006

Dag allemaal,

Zo, daar ben ik weer eens. Ja ja, ik weet het, het werd inderdaad hoog tijd voor wat vers nieuws maar ja, nog bar weinig (werkende) internetmogelijkheden hier. Maar… hier in Kumasi zijn zowaar wel 5 mogelijkheden, en dat voor een stad met 1 miljoen inwoners.. Al zegt dat weinig want ook in een stad van deze grootte is er nog steeds sprake van een open riool, deels ongeasfalteerde wegen en worden de meeste inkopen gewoon op de markt gedaan bij gebrek aan een fatsoenlijke supermarkt.

Ik ben hier gisteravond na 10 uur bussen aangekomen en had het geluk dat er iets niet goed was gegaan met de reservering van het hotel. Op dat moment niet fijn maar een upgrade naar het Pink Panter Hotel (it’s all about the name??) vergoedde veel. Dat hotel ligt namelijk in een buitenwijk van Kumasi hetgeen meer frisse lucht, een heerlijke tuin en een warme douche betekent!

Kumasi ligt midden in Ghana en is dus heel wat kilometers zuiderlijker dan Sevare (Mali) waarvandaan ik mijn laatste mailtje verstuurde. Ondertussen ben ik dus Burkina Faso gepasseerd, al moet ik eerlijk zeggen dat dat land een beetje aan me voorbij is gegaan.Ik had grootste plannen want de steden Bobo (Bobo Dioulasso) en Ougadougou (spreek uit: waagaadoeoe) staan bekend om hun swingende nachten vol met drumgeroffel en dans maar er kwam weinig van dat alles. Ik was al wat verkouden maar besteedde daar eerlijk gezegd weinig aandacht aan, leek me namelijk niet vreemd met al die stoffige wegen, de Sahel (dus droge lucht) en al meer. Maar na toch al de nodige pilletjes bleek ik toch flinke koorts te hebben en die hield best even aan. De dokter bleek 120 km verderop te zitten en dus ging iedereen zijn of haar ‘goed onderbouwde’ mening / advies geven… De meningen waren verdeeld: optie 1 was malaria maar daar geloofde ik niets van. Ten 1e valt het aantal muggen hier enorm mee en slaap ik bovendien onder een klamboe. Ten 2e had ik in de Dogon een amulet gekregen die me tegen van alles zou beschermen (dus ook tegen malaria want dat werd niet als uitzondering genoemd) en ten 3e slik ik ook nog Lariam (mocht die amulet toch niet helemaal helpen..). Andere optie was Tyfus want dat was daar net weer uitgebroken en de hotelmanager en apotheker waren overtuigd. Ik niet en dat was maar goed ook want inmiddels ben ik weer helemaal de oude en had ik dus gelijk: gewoon ziek en niets anders. Jeroen, nog bedankt voor de tip, ik was compleet van de wereld (400 mg ibu, 1000 mg para en 20 mg codeïne is best veel voor 1 dosis) en heb een busrit van 8 uur over gravelroad met alleen maar horizontale richels in het ‘wegdek’ geheel stoned en relaxed doorstaan. Bovendien, belangrijker, einde van de dag was de koorts gezakt en was ik op de plaats van bestemming! De busrit voelde als een combinatie van een sauna en een heeeele lange powerplate behandeling…(niet dat ik dat laatste ooit gehad heb maar ik denk dat het zo aanvoelt).

Die wegen hier zijn dus geen feestje, de busjes evenmin. Het format zittingen is zeg maar niet gemaakt voor mijn format bilpartij... Je ziet heel veel te zwaar beladen vrachtwagens welke vervolgens omvallen maar ook bussen die simpelweg door hun as zakken, veel pech- en ongevallen dus. Geiten en kippen worden gewoon onderin het bagagevak gestopt of anders bovenop. Een paar dagen terug liftte ik een stukje mee met een 4WD en we moesten de achterbak delen met 4 straalbezopen rangers (of duty),3 geiten en enorme stapels sinaasappelen. Ook het taxiritje naar een Libanees restaurant was gedenkwaardig: 6 volwassenen (excl. chauffeur!)bij en op elkaar gepropt in een vrolijk gekleurde Fiat Uno welke z'n APK keuring de laatste paar jaar gemist had. Het kan allemaal! Bovendien… de dorpjes die je passeert maken alles dubbel en dwars goed. Het lijkt elke keer weer of je terug in de tijd gaat, echt geweldig! De tientallen kindjes vinden een digitale camera het mooiste wat er is, de vrouwen zijn apetrots op hun kroos en de mannen gaan gewoon door waar ze veelal mee bezig zijn, namelijk niksen. Het is met recht: wij hebben de klok en zij hebben de tijd. Heerlijk!

Ik ben hier in Ghana dus ook nog in een national park geweest (Mole NP) waar je in de vroege ochtend een wandeltocht kon maken (uiteraard onder begeleiding van een ranger,on duty welteverstaan) en dan sta je dus oog in oog met olifanten, antilopen, minikrodilletjes, apen en legio wrattenzwijnen (Thimo uit de Lion King).
Die apen zitten ook constant rondom je huisje, en natuurlijk moesten ze weer zonodig net de waterleiding kapot trekken waardoor ik 2 dagen geen stromend water had.
Handig..

Dit weekend ga ik naar de kust, daar waar de Nederlanders flink hebben huis gehouden. Wellicht ook daar een internetoptie want hier in Ghana lijkt het allemaal toch wat welvarender.

Voor nu, groeten en kus uit Kumasi,
Yvette