Malaysian news: last edition
Door: Yvette
Blijf op de hoogte en volg YFR
03 Februari 2008 | Maleisië, Kuala Lumpur
Kijk, dat is nou weer een beetje jammer; stuur ik trouw een laatste mailtje vanaf het vliegveld in KL, knalt bij zo'n beetje de laatste zin de verbinding eruit. Weg tekst en daarmee dus mailtje...
Nou leek het me niet handig om m'n vlucht te missen dus dan maar even vanuit good old W'veen. Inmiddels bijgeslapen (want in het vliegtuig kwam er weinig van) en zelfs al andijviestampot op... Ik vond het nogal winters hier! Sneeuw bij de aankomst vroeg in de morgen, een warm welkom.. Gelukkig haalde Marieke me op en die beschikt over ongeveer dezelfde lichaamsthermostaat als ik en dus konden we de kachel in de auto voluit zetten zonder een van beiden flauwviel ;-)
Bij thuiskomst een onwijs leuke verrassing want ik woon weer samen! Deze keer zelfs met 2 heren! Welke als duiveltjes uit een doosje uit de badkamer kwamen rennen, een verlaat verjaardagskadootje (gelukkig hadden ze niet al die tijd in de badkamer hoeven wachten maar kwamen ze vers uit het asiel). Een zwart witte tweeling die natuurlijk meteen m'n hart stalen. Trots, eigenwijs, ondernemend en niet uit elkaar te houden. Ik heb ze nu dus maar gewaarschuwd dat ze allebei op hun sodemieter krijgen als één van de twee iets uitvreet, eigen schuld. Ze zijn nog naamloos want aan hun 'doopnamen' ga ik niet beginnen en bovendien weet ik toch niet wie van de twee er nu Nijntje heet. Ik bedoel, wie noemt een kater nu Nijntje? Dus als er iemand een creatieve ingeving heeft.. let me know.
Maar goed, ik ben dus weer terug, opende net m'n inbox van 't werk; 298 ongelezen mail.. Ik heb 'm meteen weer weggeklikt (!) en ben m'n foto's gaan bekijken (slechts 1100 stuks, dus nog wel een uitzoekklusje) met op de achtergrond de nieuw aangeschafte cd's. Leek me een beter plan.
De laatste dagen aldaar had ik zoals gezegd dus in Melakka en KL doorgebracht. Eelijk gezegd had ik niet erg hoge verwachtingen van Melakka, was een beetje bang voor een toeristenfuik. Dat is het ook wel maar de sfeer is en blijft ook dan blijkbaar prima. Zelfs de rikshaw mannetjes zijn relaxed. Ze hebben hun fietsen en zitjes geheel en al versierd, leek wel een competitie: wie heeft de meeste kitsch op en rondom z'n fiets? Vaak zelfs een stereo 'aan boord'. Eentje kwam me apetrots vertellen dat hij op de Nederlandse televisie was geweest. Duurde wel even voordat ik doorhad waar hij het over had. Mannetje was namelijk ongeveer 100+(?), had nog slechts 2 tanden en sprak nu niet bepaald vloeiend Engels. Bovendien, wie verwacht er nu de naam Jeroen van Inkel te moeten ontcijferen? Ik heb hem maar niet verteld dat ik nog nooit van het programma -Veronica goes Asia- had gehoord, is waarschijnlijk ook al enige jaren geleden want die Jeroen werkt daar geloof ik al lang en breed niet meer (werkt die überhaupt nog wel?).
Hoe dan ook, heerlijk ge- en verdwaald door het oude centrum, de nodige NL historie opgedaan, mooie oude shophouses bekeken en natuurlijk ook hier de nodige tempeltjes en straatstalletjes, al vond ik de Chinatowns in Kuala Lumpur en Georgetown vele malen leuker. Of wellicht is authentieker een beter woord. Maar het kan ook zijn dat ik er niet voldoende tijd voor heb genomen en daardoor alleen maar de 'oppervlakte' heb gezien (scratch the surface and be surprised, zoiets..).
Terugrit naar KL duurde iets langer dan gepland door defecte bus maar de passagiers werden keurig verdeeld over de passerende overige bussen, prima systeem dus al met al viel de vertraging erg mee (file op A4 geeft meer ellende). Bovendien koop ik op een busstation altijd voor een paar ringgit een zakje met allerlei vreemde, veelal felgekleurde en gemaakt van voor mij onbekende substanties, zoetigheden. Legio keuze bij nog meer kraampjes. Tot op heden vind ik eigenlijk alleen de opgerolde groene pannekoekjes met kokossuiker echt lekker. De rest krijgen nabij gezeten kindjes en dus zaten we heerlijk in het gras langs de kant van de weg te snoepen. Einde van het verhaal is trouwens wel is dat alle testhapjes als een soort gesuikerd isolatiemateriaal tussen m'n tanden blijft zitten, dus een tandartsbezoekje op korte termijn is wellicht geen overbodige keuze.
De laatste dag in KL veel regen, waarschijnlijk om alvast te wennen aan het West Europese klimaat? Al bleef het daar natuurlijk wel gewoon rond de 30 graden dus toch anders. Maar regen is daar geen miezer dus veel in die supergrote shoppingmalls rondgehangen. Nu ben ik niet zo van het shoppen maar ik wilde perse een boek over streetfood hebben wat ik in Penang had gezien (maar vergeten te kopen) en als je dan de tijd hebt dan ben je daar dus snel een dagje zoet mee. Want zijn alle merken overal goed vertegenwoordigd middels mega luxe winkels (kunnen we hier nog wat van leren), een goede boekwinkel is, zo bleek, lastiger te vinden. En nee, bol.com had het betreffende boek niet, dat had ik uiteraard als eerste gecheckt. Boek uiteindelijk wel gevonden en on route nog her en der wat cd'tjes uitgezocht, zal eens niet...
Als afscheid een nasi kandar special bij een straatstalletje genomen, met o.a. één of andere gezouten ei wat minimaal 6 maanden onder de grond was bewaard/gezout, vertelde men mij achteraf. Toen ik dat hoorde was ik even bang dat ik de toilet van de vliegtuig veelvuldig zou moeten gaan bezoeken maar blijkbaar is dat een prima techniek om te zouten want m'n darmen zijn niet in protest gegaan.
Al met al dus een superleuke tijd gehad daar in Maleisië; makkelijk en prettig land om te reizen met erg vriendelijke, vrolijke en behulpzame mensen. Ik heb me geen moment onveilig of niet prettig gevoeld, zelfs niet in de mensenmassa's in de steden of bv tijdens dat festival toen er toch vele honderden op de been waren. Sterker nog, erg veel plezier gehad!! Zou graag nog eens de oostkust gaan bekijken evenals Sarawak (de onderkant van Borneo), kan ik meteen en passant Singapore meenemen, als ik niet weer ergens langer blijf hangen). Enne.. Randstad onderdeel in KL lijkt me ook geen slecht idee, morgen maar eens balletje opgooien ;-)
Spreek jullie snel weer.
Einde Malaysian News
X, Yvette
PS Oja, vergeet ik de hele tijd, ondanks jullie vragen, maar teen gaat prima! Wel continue ingetaped gehouden en natuurlijk 4 weken alleen maar op slippertjes gelopen maar gister hakken aangehad en dat ging goed dus genezen verklaard (Jeanine, ik ben dus bang dat het m'n gewone manier van lopen is?? Hetgeen me wel weer een beetje ongerust maakt, ha ha)
Nou leek het me niet handig om m'n vlucht te missen dus dan maar even vanuit good old W'veen. Inmiddels bijgeslapen (want in het vliegtuig kwam er weinig van) en zelfs al andijviestampot op... Ik vond het nogal winters hier! Sneeuw bij de aankomst vroeg in de morgen, een warm welkom.. Gelukkig haalde Marieke me op en die beschikt over ongeveer dezelfde lichaamsthermostaat als ik en dus konden we de kachel in de auto voluit zetten zonder een van beiden flauwviel ;-)
Bij thuiskomst een onwijs leuke verrassing want ik woon weer samen! Deze keer zelfs met 2 heren! Welke als duiveltjes uit een doosje uit de badkamer kwamen rennen, een verlaat verjaardagskadootje (gelukkig hadden ze niet al die tijd in de badkamer hoeven wachten maar kwamen ze vers uit het asiel). Een zwart witte tweeling die natuurlijk meteen m'n hart stalen. Trots, eigenwijs, ondernemend en niet uit elkaar te houden. Ik heb ze nu dus maar gewaarschuwd dat ze allebei op hun sodemieter krijgen als één van de twee iets uitvreet, eigen schuld. Ze zijn nog naamloos want aan hun 'doopnamen' ga ik niet beginnen en bovendien weet ik toch niet wie van de twee er nu Nijntje heet. Ik bedoel, wie noemt een kater nu Nijntje? Dus als er iemand een creatieve ingeving heeft.. let me know.
Maar goed, ik ben dus weer terug, opende net m'n inbox van 't werk; 298 ongelezen mail.. Ik heb 'm meteen weer weggeklikt (!) en ben m'n foto's gaan bekijken (slechts 1100 stuks, dus nog wel een uitzoekklusje) met op de achtergrond de nieuw aangeschafte cd's. Leek me een beter plan.
De laatste dagen aldaar had ik zoals gezegd dus in Melakka en KL doorgebracht. Eelijk gezegd had ik niet erg hoge verwachtingen van Melakka, was een beetje bang voor een toeristenfuik. Dat is het ook wel maar de sfeer is en blijft ook dan blijkbaar prima. Zelfs de rikshaw mannetjes zijn relaxed. Ze hebben hun fietsen en zitjes geheel en al versierd, leek wel een competitie: wie heeft de meeste kitsch op en rondom z'n fiets? Vaak zelfs een stereo 'aan boord'. Eentje kwam me apetrots vertellen dat hij op de Nederlandse televisie was geweest. Duurde wel even voordat ik doorhad waar hij het over had. Mannetje was namelijk ongeveer 100+(?), had nog slechts 2 tanden en sprak nu niet bepaald vloeiend Engels. Bovendien, wie verwacht er nu de naam Jeroen van Inkel te moeten ontcijferen? Ik heb hem maar niet verteld dat ik nog nooit van het programma -Veronica goes Asia- had gehoord, is waarschijnlijk ook al enige jaren geleden want die Jeroen werkt daar geloof ik al lang en breed niet meer (werkt die überhaupt nog wel?).
Hoe dan ook, heerlijk ge- en verdwaald door het oude centrum, de nodige NL historie opgedaan, mooie oude shophouses bekeken en natuurlijk ook hier de nodige tempeltjes en straatstalletjes, al vond ik de Chinatowns in Kuala Lumpur en Georgetown vele malen leuker. Of wellicht is authentieker een beter woord. Maar het kan ook zijn dat ik er niet voldoende tijd voor heb genomen en daardoor alleen maar de 'oppervlakte' heb gezien (scratch the surface and be surprised, zoiets..).
Terugrit naar KL duurde iets langer dan gepland door defecte bus maar de passagiers werden keurig verdeeld over de passerende overige bussen, prima systeem dus al met al viel de vertraging erg mee (file op A4 geeft meer ellende). Bovendien koop ik op een busstation altijd voor een paar ringgit een zakje met allerlei vreemde, veelal felgekleurde en gemaakt van voor mij onbekende substanties, zoetigheden. Legio keuze bij nog meer kraampjes. Tot op heden vind ik eigenlijk alleen de opgerolde groene pannekoekjes met kokossuiker echt lekker. De rest krijgen nabij gezeten kindjes en dus zaten we heerlijk in het gras langs de kant van de weg te snoepen. Einde van het verhaal is trouwens wel is dat alle testhapjes als een soort gesuikerd isolatiemateriaal tussen m'n tanden blijft zitten, dus een tandartsbezoekje op korte termijn is wellicht geen overbodige keuze.
De laatste dag in KL veel regen, waarschijnlijk om alvast te wennen aan het West Europese klimaat? Al bleef het daar natuurlijk wel gewoon rond de 30 graden dus toch anders. Maar regen is daar geen miezer dus veel in die supergrote shoppingmalls rondgehangen. Nu ben ik niet zo van het shoppen maar ik wilde perse een boek over streetfood hebben wat ik in Penang had gezien (maar vergeten te kopen) en als je dan de tijd hebt dan ben je daar dus snel een dagje zoet mee. Want zijn alle merken overal goed vertegenwoordigd middels mega luxe winkels (kunnen we hier nog wat van leren), een goede boekwinkel is, zo bleek, lastiger te vinden. En nee, bol.com had het betreffende boek niet, dat had ik uiteraard als eerste gecheckt. Boek uiteindelijk wel gevonden en on route nog her en der wat cd'tjes uitgezocht, zal eens niet...
Als afscheid een nasi kandar special bij een straatstalletje genomen, met o.a. één of andere gezouten ei wat minimaal 6 maanden onder de grond was bewaard/gezout, vertelde men mij achteraf. Toen ik dat hoorde was ik even bang dat ik de toilet van de vliegtuig veelvuldig zou moeten gaan bezoeken maar blijkbaar is dat een prima techniek om te zouten want m'n darmen zijn niet in protest gegaan.
Al met al dus een superleuke tijd gehad daar in Maleisië; makkelijk en prettig land om te reizen met erg vriendelijke, vrolijke en behulpzame mensen. Ik heb me geen moment onveilig of niet prettig gevoeld, zelfs niet in de mensenmassa's in de steden of bv tijdens dat festival toen er toch vele honderden op de been waren. Sterker nog, erg veel plezier gehad!! Zou graag nog eens de oostkust gaan bekijken evenals Sarawak (de onderkant van Borneo), kan ik meteen en passant Singapore meenemen, als ik niet weer ergens langer blijf hangen). Enne.. Randstad onderdeel in KL lijkt me ook geen slecht idee, morgen maar eens balletje opgooien ;-)
Spreek jullie snel weer.
Einde Malaysian News
X, Yvette
PS Oja, vergeet ik de hele tijd, ondanks jullie vragen, maar teen gaat prima! Wel continue ingetaped gehouden en natuurlijk 4 weken alleen maar op slippertjes gelopen maar gister hakken aangehad en dat ging goed dus genezen verklaard (Jeanine, ik ben dus bang dat het m'n gewone manier van lopen is?? Hetgeen me wel weer een beetje ongerust maakt, ha ha)
-
30 Juni 2008 - 10:28
An:
waarom zet niemand een reactie op jouw site?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
