fairytale city Cartagena & boulder -strewn bays
Blijf op de hoogte en volg YFR
17 Maart 2013 | Colombia, Cartagena
Venezuela - 1997
Aldaar rondtrekkend vertelde men toen al dat Colombia echt de 'must go' was. Jong en onwetend als ik was (al ben ik dat natuurlijk nog steeds...), dacht ik bij de naam Colombia eigenlijk aan maar twee dingen: Pablo Escobar (ook al was hij toen al dood) en de FARC. Beiden nu niet echt aanlokkelijk en het verhaal dat het één van de veiligste landen van Zuid Amerika was om te reizen leek me al helemaal ongeloofwaardig.
En toch is het m'n hoofdbestemming voor deze trip, al heeft het dus wel bijna 16 jaar geduurd voordat ik m'n ticket kocht.
Na een soepele vlucht van Panama City naar Cartagena, en een beduidend minder soepele vlucht van Bocas del Toro naar Panama City (de overboeking was dusdanig dat men een extra vliegtuig de lucht in moest sturen, die er vervolgens niet was en dus werd er één ingevlogen vanuit Panama City...) arriveer ik in Cartagena. Hola Colombia!
Bij bagageband word ik wel erg hartelijk begroet door een hard blaffende en kwispelende labrador die half tegen me opspringt en m'n tas bijna opvreet. Ik schrik me rot, vind honden best leuk maar drugshonden mogen van mij minder enthousiast zijn! Vliegensvlug bedenk ik of ik ergens m'n tas uit het oog ben verloren maar dat is natuurlijk niet het geval en dus aai ik de hond maar een beetje en vertel 'm, in het Nederlands, dat ie snel weg moet gaan. De begeleider vraagt me streng hoeveel dollars ik bij me heb en laat me vervolgens verbouwereerd doorlopen. Ik snap er niets van maar volg uiteraard snel zijn advies op. Geen idee, hond zal nog wel in opleiding zijn?
Hoe dan ook, Cartagena de Indias! Heerlijke stad met prachtig oud gedeelte. Kinderkopjes straten, houten balkons met bougainville, legio kerken en fijne pleintjes om het dagelijkse leven te aanschouwen en een babbeltje te maken met wie er naast je zit op het bankje. Elk straatje is even mooi en ook uitkijken over de zee terwijl je op de oude stadmuur zit is verre van vervelend. Natuurlijk ook de stad om ergens in het zonnetje Gabriel García Márquez te lezen, leuk om omschrijvingen over de stad te herkennen, al moet ik eerlijk zeggen dat er van lezen weinig komt, elke keer komt er wel iemand anders kletsen. Niet dat mijn Spaans een fatsoenlijk gesprek waard is maar dat lijkt hun weinig uit te maken. Zelden zo vaak uitgenodigd voor salsa dansen.
Na al deze heerlijkheden en relaxte start vind ik het wel tijd voor wat actie. Via Taganga, oorspronkelijk een leuk klein vissersdorpje maar inmiddels bomvol backpackers, waarvan teveel teveel zooi gebruiken (aldus mijn bescheiden mening, met name gevormd door een trippende debiel die de halve nacht voor m'n kamer zit te hinniken), ga ik 2 dagen naar Tayrona NP. Een combi van prachtige stranden en dicht regenwoud. Nadat het minibusje je afzet moet je nog zo'n anderhalf uur lopen dus het is zaak zo min mogelijk bagage mee te nemen. Overnachten kan in hangmatten of een tentje (of wat daar voor door moet gaan), ik kies voor camping Don Pedro, beduidend minder 'luxe' dan Yuluka maar wel veel meer in de natuur. De hangmatten hebben geen muskietennetten en dus kies ik voor een tentje, matje inclusief voor 6 euro pn, en al is dat laatste amper matje te noemen, het is nog altijd beter dan niets. Bovendien krijg ik er na wat onderhandelen twee :)
De twee dagen zijn heerlijk, al zit helaas het weer niet echt mee. Redelijk veel regen (gelukkig meeste 's nachts) en continue bewolkt. Echter, het maakt de natuur er niet minder om; waanzinnige stranden, grote rotsblokken en om van het ene naar het andere strandje te komen loop je door stukjes regenwoud en mangrove. Mooi! Door alle nattigheid veel modder en ivm de nodige stroompjes die je moet doorkruisen zijn slippers de beste optie al was het soms een moeilijke keuze. De hoeveelheid DEET en muggenbulten gaan gelijk op, wat natuurlijk niet de bedoeling zou moeten zijn maar het lijkt wel of het die beestjes aantrekt? Echter, een duik in de golven helpt goed tegen de jeuk! Ik word 's morgens wakker gemaakt door vogels en een balkende ezel en neem als ontbijt een kokosnoot, die iemand anders overigens uit de boom haalt, laat dat duidelijk zijn. Ik was zelf namelijk nog aan het bijkomen van de verrassend koude douche (bestaande uit pijp in de openlucht). Krijg later op de dag nog de stuipen als ik halverwege een meertje sta (kniehoog, wilde samen met 2 Oostenrijkers stukje afsnijden van de route) en een jongen roept aan de overkant dat er krokodillen zitten. Ik geloof het eigenlijk niet maar toch voel je je spontaan wat ongemakkelijk.. Vond het al niet zo'n goed plan maar wist toen al helemaal niet hoe snel ik door moest lopen. Jongen natuurlijk helemaal in een deuk!
Tot zover de kust. Vervolg is Medellín en Zona Cafetera.
Veel groeten.
Aldaar rondtrekkend vertelde men toen al dat Colombia echt de 'must go' was. Jong en onwetend als ik was (al ben ik dat natuurlijk nog steeds...), dacht ik bij de naam Colombia eigenlijk aan maar twee dingen: Pablo Escobar (ook al was hij toen al dood) en de FARC. Beiden nu niet echt aanlokkelijk en het verhaal dat het één van de veiligste landen van Zuid Amerika was om te reizen leek me al helemaal ongeloofwaardig.
En toch is het m'n hoofdbestemming voor deze trip, al heeft het dus wel bijna 16 jaar geduurd voordat ik m'n ticket kocht.
Na een soepele vlucht van Panama City naar Cartagena, en een beduidend minder soepele vlucht van Bocas del Toro naar Panama City (de overboeking was dusdanig dat men een extra vliegtuig de lucht in moest sturen, die er vervolgens niet was en dus werd er één ingevlogen vanuit Panama City...) arriveer ik in Cartagena. Hola Colombia!
Bij bagageband word ik wel erg hartelijk begroet door een hard blaffende en kwispelende labrador die half tegen me opspringt en m'n tas bijna opvreet. Ik schrik me rot, vind honden best leuk maar drugshonden mogen van mij minder enthousiast zijn! Vliegensvlug bedenk ik of ik ergens m'n tas uit het oog ben verloren maar dat is natuurlijk niet het geval en dus aai ik de hond maar een beetje en vertel 'm, in het Nederlands, dat ie snel weg moet gaan. De begeleider vraagt me streng hoeveel dollars ik bij me heb en laat me vervolgens verbouwereerd doorlopen. Ik snap er niets van maar volg uiteraard snel zijn advies op. Geen idee, hond zal nog wel in opleiding zijn?
Hoe dan ook, Cartagena de Indias! Heerlijke stad met prachtig oud gedeelte. Kinderkopjes straten, houten balkons met bougainville, legio kerken en fijne pleintjes om het dagelijkse leven te aanschouwen en een babbeltje te maken met wie er naast je zit op het bankje. Elk straatje is even mooi en ook uitkijken over de zee terwijl je op de oude stadmuur zit is verre van vervelend. Natuurlijk ook de stad om ergens in het zonnetje Gabriel García Márquez te lezen, leuk om omschrijvingen over de stad te herkennen, al moet ik eerlijk zeggen dat er van lezen weinig komt, elke keer komt er wel iemand anders kletsen. Niet dat mijn Spaans een fatsoenlijk gesprek waard is maar dat lijkt hun weinig uit te maken. Zelden zo vaak uitgenodigd voor salsa dansen.
Na al deze heerlijkheden en relaxte start vind ik het wel tijd voor wat actie. Via Taganga, oorspronkelijk een leuk klein vissersdorpje maar inmiddels bomvol backpackers, waarvan teveel teveel zooi gebruiken (aldus mijn bescheiden mening, met name gevormd door een trippende debiel die de halve nacht voor m'n kamer zit te hinniken), ga ik 2 dagen naar Tayrona NP. Een combi van prachtige stranden en dicht regenwoud. Nadat het minibusje je afzet moet je nog zo'n anderhalf uur lopen dus het is zaak zo min mogelijk bagage mee te nemen. Overnachten kan in hangmatten of een tentje (of wat daar voor door moet gaan), ik kies voor camping Don Pedro, beduidend minder 'luxe' dan Yuluka maar wel veel meer in de natuur. De hangmatten hebben geen muskietennetten en dus kies ik voor een tentje, matje inclusief voor 6 euro pn, en al is dat laatste amper matje te noemen, het is nog altijd beter dan niets. Bovendien krijg ik er na wat onderhandelen twee :)
De twee dagen zijn heerlijk, al zit helaas het weer niet echt mee. Redelijk veel regen (gelukkig meeste 's nachts) en continue bewolkt. Echter, het maakt de natuur er niet minder om; waanzinnige stranden, grote rotsblokken en om van het ene naar het andere strandje te komen loop je door stukjes regenwoud en mangrove. Mooi! Door alle nattigheid veel modder en ivm de nodige stroompjes die je moet doorkruisen zijn slippers de beste optie al was het soms een moeilijke keuze. De hoeveelheid DEET en muggenbulten gaan gelijk op, wat natuurlijk niet de bedoeling zou moeten zijn maar het lijkt wel of het die beestjes aantrekt? Echter, een duik in de golven helpt goed tegen de jeuk! Ik word 's morgens wakker gemaakt door vogels en een balkende ezel en neem als ontbijt een kokosnoot, die iemand anders overigens uit de boom haalt, laat dat duidelijk zijn. Ik was zelf namelijk nog aan het bijkomen van de verrassend koude douche (bestaande uit pijp in de openlucht). Krijg later op de dag nog de stuipen als ik halverwege een meertje sta (kniehoog, wilde samen met 2 Oostenrijkers stukje afsnijden van de route) en een jongen roept aan de overkant dat er krokodillen zitten. Ik geloof het eigenlijk niet maar toch voel je je spontaan wat ongemakkelijk.. Vond het al niet zo'n goed plan maar wist toen al helemaal niet hoe snel ik door moest lopen. Jongen natuurlijk helemaal in een deuk!
Tot zover de kust. Vervolg is Medellín en Zona Cafetera.
Veel groeten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
