From Rome to Rotterdam

Bongiorno bella..

Ik kan er niets aan doen, maar dit als eerste horen als je 's morgens de deur uitstapt, maakt toch dat m'n dag vrolijker begint.

Niet dat ik anders geen goed weekend had gehad, want wie wordt er nu niet blij van een paar dagen Rome?
Of zoals mijn Italiaanse collega eerder deze week zei: "don't be annoyed if you step, with your high heels, into one of the many holes in the pavement. Just remember there is 7 layers of impressive history under your feet, maybe you might even discover something. It happens every day. Just enjoy."

Die high heels had ik na 3 dagen sowieso al op de hotelkamer achtergelaten, slipperen doe je tenslotte op slippers. En zeker wanneer het boven de 30 graden is.

Prima weer om vooral niets te plannen en gewoon te genieten van waar je voeten je brengen en vooral ook te stoppen daar waar je even wilt blijven. Een leuk pleintje (en daar zijn er nogal wat van), een leuk winkeltje (en daar zijn er nogal wat van), een mooie kerk (en daar zijn er nogal wat van) een gezellig terrasje ( en daar zijn er nogal wat van), een imposant standbeeld of fontein, noem maar op. En ja, ook van die laatste waren er nogal wat.. Ik maakte uiteindelijk mijn eigen FFF route: 'Fabulous Food & Fountains route', volgens mij een prima concept om te vermarkten.

Over sales en marketing gesproken, dat snappen ze hier wel.
Genietend van een wijntje en wat anti pasta op een van die mini terrasjes in Trastevere, moet ik lachen om het sales concept van deze Italiaanse familie. Opa, zittend in de schaduw tegenover het terras, met krantje en macchiato, houdt met regelmaat de voorbijgangers aan en begint dan een praatje in een Italiaans Engels mengelmoesje over zijn familie en zijn zoon die het restaurantje runt. Bij twijfel wordt de, ietwat gedateerde, lonely planet / let's go erbij gepakt (liggen beide klaar naast z'n stoel, tot zover de spontaniteit ..) voor het benodigde bewijsmateriaal aangaande kwaliteit en sfeer. Ik hou het bij en de succes rate op direct resultaat is 85% en ik gok zomaar dat er nog wel wat twijfelaars terug zullen komen. Kortom, deze meneer verdient z'n plekje wel. Tussendoor heeft hij ook nog alle tijd voor de opa's uit de buurt die af en toe aanschuiven voor een koffie en 'n praatje. De krant wordt gedeeld en stress lijkt niet in het woordenboek voor te komen. Behalve hooguit in de keuken want denk dat die wel moesten aanpoten. Na 2 limoncello van t huis sta ik dan eindelijk maar eens op om verder te gaan en als ik aan opa vraag waar de beste gelatto van Trastevere te vinden is stuurt hij bijna z'n kleinzoon met me mee.

Kortom, ondanks het hoge toeristen gehalte blijft het een heerlijke stad om te onthaasten. Vrijdag avond ga ik samen met m'n Tsjechische collega iets eten (de combi Tsjechisch + Nederlands zorgt er overigens blijkbaar voor dat je Scandinavisch overkomt? Logica daarvan ontgaat ons beiden volledig) en daarna besluiten we terug te lopen. Alles mooi verlicht en nog heerlijk warm, dat noem ik dan echt genieten.

Nog geen 36 uur na terugkomst in NL vertrek ik voor voor 3 dagen Parijs. Ondanks de nodige stakingsellende (je raakt eraan gewend, is het de trein niet, dan wel de taxi's, al was allebei dit keer soms wel wat lastig), lange dagen en verzette klant afspraken,blijft het ook in deze stad niet onprettig om einde dag met een pastis de laatste zonnestralen op te vangen.

Maar de week eindigde toch echt het leukste in good old Rotterdam. Twee etentjes met mensen die me heel lief zijn, in een stad waar ik me altijd thuis voel. Daar kan geen Rome of Parijs tegenop. Heb er ook nog een nieuw vriendje aan overgehouden; Kaapse Karel, met de zoete geur van passievrucht en een fijne bittere afdronk. Prima aperitief voor de oesters en de bulots.

"Ten years after", en dan samen nog zo'n leuke avond hebben: bijzonder en waardevol. Life is beautiful!